به نقل از «همشهری آنلاین»

اولین علائم پارکینسون ؛ از کجا بفهمیم پارکینسون داریم

تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۹۲۰۱۵

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از مدیسن نت، طبق گفته کلینیک مایو در مینه سوتا، این بیماری پیشرونده بر سیستم عصبی تأثیر می‌گذارد. در حالی که لرزش علامت شایع است، پارکینسون می‌تواند باعث سفتی یا حرکت کُند هم شود.

داروها می‌توانند به طور قابل توجهی علائم فرد را بهبود بخشند. در حالی که این بیماری قابل درمان نیست، جراحی ممکن است به تنظیم مناطق خاصی از مغز و بهبود علائم کمک کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در مراحل اولیه، علائم بیماری در صورت فرد ممکن است کم مشخص باشد یا اصلاً ظاهر نشود. ممکن است هنگام راه رفتن فرد دستش را تکان ندهد. گفتار ممکن است نامفهوم شود. با پیشرفت بیماری، علائم می‌توانند بدتر شوند.

علائم اغلب از یک طرف بدن شروع می‌شوند. به طور معمول، آنها در آن سمت بدن هم وخیم‌تر می‌شوند.

لرزش یا لرزش ریتمیک معمولاً از دست یا انگشتان شروع می‌شود. فرد ممکن است انگشت شست و سبابه خود را به روی هم بمالد. این به عنوان لرزش قُرصی شکل شناخته می‌شود.

هنگام استراحت ممکن است دست نیز بلرزد، اما زمانی که فرد در حال انجام وظایف است، ممکن است این لرزش کاهش یابد.

یکی دیگر از علائم رایج، کُندی حرکت است که برادی‌کینزی هم نامیده می‌شود. این امر زمانی دیده می‌شود که کارهای ساده سخت‌تر می‌شوند: ممکن است قدم‌ها کوتاه‌تر باشند، بلند شدن از صندلی دشوار باشد، یا هنگام راه رفتن، فرد پاهایش را بکشد.

سفتی عضلانی می‌تواند در هر بخشی از بدن رخ دهد، ممکن است دامنه حرکت را محدود کند و دردناک باشد.

وضعیت بدن ممکن است خمیده شود و فرد مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است زمین بخورد یا مشکلات تعادلی داشته باشد.

ممکن است پلک زدن، لبخند زدن یا تکان دادن دست‌ها دشوارتر شود.

گفتار همچنین می‌تواند تغییر کند، آهسته تر، سریع‌تر، نامفهوم یا همراه با تردید شود.

دستخط ممکن است کوچک‌تر به نظر برسد و نوشتن آن دشوارتر شود.

کلینیک مایو تاکید می‌کند که اگر شما یا یکی از عزیزانتان هر یک از این علائم را دارید برای تشخیص یا رد علل دیگر، مهم است که به پزشک مراجعه کنید.

کد خبر 744212 منبع: مهر برچسب‌ها سلامت خبر مهم بیماری - پارکینسون

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: سلامت خبر مهم بیماری پارکینسون

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۹۲۰۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رفتار انسانی یک «اورانگوتان» برای اولین‌بار؛ تهیه ضماد برای درمان زخم!

محققانی که اخیرا به این کشف بزرگ دست یافته‌اند در مقاله خود می‌نویسند: "تا جایی که ما می‌دانیم، این مطالعه اولین مستند سیستماتیک درمان زخم فعال احتمالی با یک ماده گیاهی فعال بیولوژیکی در گونه‌های غیر انسانی است. "

به گزارش خبرآنلاین، چندین سال پیش، ایزابل لاومر، نخستی‌شناس موسسه ماکس پلانک و همکارانش یک اورانگوتان سوماترایی نر (Pongo abelii) به نام راکوس را مشاهده کردند که بیش از نیم ساعت را به تهیه، مصرف و استفاده مکرر از یک گیاه دارویی شناخته شده بر روی زخم باز روی صورتش اختصاص داد.

نر بالغ، که تخمین زده می‌شود حدود ۳۰ سال داشته باشد، چندین بار آب برگ‌های جویده شده را با انگشتانش فقط روی زخم‌هایش می‌مالید تا زمانی که زخم کاملا با خمیر برگ پوشانده شود. از آنجایی که او هیچ قسمت دیگری از بدنش را به این ماده آغشته نکرده بود، لامر و همکارانش معتقدند که او عمداً جراحت خود را درمان می‌کرد.

محققان این رفتار را در پارک ملی Gunung Leuser در اندونزی مشاهده کردند؛ آن‌ها سه روز پس از اینکه اولین بار متوجه زخم باز روی صورتش شدند که در درگیری با نر دیگر ایجاد شده بود، راکوس را در حال جمع‌آوری دقیق برگ‌های گیاه Akar Kuning (Fibraurea tinctoria) دیدند.

این گیاه از دیرباز در طب سنتی برای درمان زخم‌ها و سایر بیماری‌ها مانند دیابت، اسهال خونی و مالاریا استفاده می‌شده است.

تجزیه و تحلیل ترکیب شیمیایی این گیاه نشان می‌دهد که آن خواص ضد باکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی و آنتی اکسیدانی دارد که همگی برای بهبود زخم مفید هستند.

به این ترتیب، ممکن است راکوس به طور اتفاقی در حین خوردن گیاه به تسکین درد پی برده باشد، یا ممکن است این تکنیک درمان زخم را یاد گرفته باشد. در حالی که این رفتار قبلاً در گروه‌های محلی اورانگوتان‌ها مشاهده نشده بود، نر‌ها پس از بالغ شدن پراکنده می‌شوند، بنابراین ممکن است راکوس این ترفند هوشمندانه را از جمعیتی که در آن متولد شده بود، یاد گرفته باشد.

محققان خاطرنشان می‌کنند: «راکوس در سال قبل از این حادثه به تازگی رشد جنسی ثانویه خود را پشت سر گذاشته بود و به نظر می‌رسید سعی می‌کند خود را به عنوان یک نر مسلط جدید معرفی کند که از داده‌های رفتاری ما جمع آوری شده در این مدت منعکس شده است.»

لامر و تیم مشاهده کردند که راکوس در روز‌های بعد همچنان به خوردن این گیاه ادامه می‌دهد و هیچ نشانه‌ای از عفونت زخم مشاهده نمی‌شود. در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۲ به نظر می‌رسید که زخم به طور کامل بهبود یافته و تنها یک زخم ضعیف باقی مانده است.

راکوس همچنین بیش از نیمی از روز را در طول دوره نقاهت خود به استراحت می‌گذراند که به طور قابل توجهی با دوره‌های استراحتی که محققان قبل از کشف زخم او مشاهده کرده بودند، متفاوت بود.

گزارش‌ها و شواهد حکایتی گسترده‌ای از خوددرمانی در سایر نخستی‌ها وجود دارد، از جمله شامپانزه‌هایی که مغز Vernonia amygdalina را برای درمان عفونت‌های کرمی می‌جوند و حشرات را روی زخم‌ها می‌زنند، اما ثبت چنین رفتار‌هایی به‌طور سیستماتیک دشوار بوده است.

اگر ثابت شود که گیاهان برای درمان زخم‌ها به طور کلی در اورانگوتان‌ها یا دیگر میمون‌های بزرگ استفاده می‌شود، ممکن است نشان دهد که شیوه‌های پزشکی انسانی ریشه در زمانی دارد که اجداد پستانداران مشترک ما در زمین پرسه می‌زدند.